Niestabilne złamania miednicy
Złamania typu IV wg Torode'a i Ziega wymagają bardziej agresywnego postępowania. Powyższe złamania często obejmują za- równo przednią, jak i tylną część obręczy miednicy. Cechuje je też zwiększone ryzyko występowania długotrwałej niesprawności. Pacjenci z niestabilnymi złamaniami miednicy są obarczeni większym ryzykiem występowania obrażeń brzucha, zamkniętych urazów głowy. Mogą też być niewydolni krążeniowo. Leczenie ciężkich złamań z niestabilnością rotacyjną i pionową ma na celu:
■ zapobieganie zniekształceniu, odtworzenie kongruencji stawów,
■ zminimalizowanie zaburzeń wzrostu,
■ osiągnięcie stabilności hemodynamicznej.
Nastawienie złamań można wykonać w sposób otwarty lub zamknięty. Wcześniej zakładano małym pacjentom klamry na miednicę w przypadku złamań typu „otwartej książki" z rozejściem się spojenia łonowego oraz dystalne wyciągi szkieletowe za kości udowe w przypadku złamań z przemieszczeniem pionowym. W dalszym ciągu stosuje się aparaty zewnętrzne przy złamaniach typu otwartej książki i rozerwaniach więzadeł krzyżowo-biodrowych. Zastosowanie aparatów powoduje zmniejszenie objętości miednicy, które ogranicza dalsze krwawienie z przewodu złamania. W niektórych przypadkach obfitego krwawienia konieczne jest wykonanie embolizacji uszkodzonych naczyń. Otwartą repozycję i wewnętrzną stabilizację złamań miednicy u dzieci wykonuje się często razem ze stabilizacją zewnętrzną przedniej części obręczy miednicy.
Wskazania do otwartej repozycji i wewnętrznej stabilizacji złamań miednicy u dzieci:
otwarte, przemieszczone złamania miednicy,
przemieszczone i niestabilne rotacyjnie złamania, których nie da się nastawić na zamknięto,
przemieszczonych w kierunku pionowym złamań miednicy,
złamania typu otwartej książki z rozejściem spojenia łonowego i towarzyszącym krwawieniem oraz laparatomią zwiadowczą.
Otwarte nastawienie wraz z wykonaną stabilizacją wewnętrzną wpływają na szybszy proces powrotu dziecka do zdrowia.
Złamania awulsyjne
Obecność dodatkowych jąder kostnienia w typie apofizy w obrębie obręczy miedniczej u dzieci często wiąże się z występowaniem złamań awulsyjnych. Do powyższych złamań dochodzi u dzieci i młodzieży uprawiającej sport.
Dodatkowe jądra kostnienia znajdują się w obrębie:
grzebienia talerza kości biodrowej,
przedniego górnego kolca biodrowego,
przedniego dolnego kolca biodrowego,
kości kulszowej.
Apofizy pojawiają się i zrastają z kością. Silne skurcze dużych grup mięśniowych mogą wywołać znaczne napięcie w obrębie niezarośniętej chrząstki wzrostowej apofizy i do- prowadzić tym samym do złamania awulsyjnego. Przemieszczenie oderwanego fragmentu kostnego zdarza się rzadko, ze względu na obecność dodatkowych przyczepów tkanek miękkich do apofizy.
