Wprowadzenie
Bolesne miesiączkowanie (łac. dysmenorrhea) to termin odnoszący się do zaburzeń cyklu menstruacyjnego, w trakcie którego kobieta uskarża się na silne dolegliwości bólowe. Jest to temat dosyć krępujący i często pomijany w trakcie rozmowy z ginekologiami, czy to ze względu na warunki kulturowe, bagatelizowanie, czy to z powodu tego, że kobieta wstydzi się problemu i stara się poradzić sobie standardowymi domowymi metodami. W zależności od dostępności źródeł informacji i szczerości pacjentek poddanych badaniom szacuje się, że w niektórych krajach świata na ten problem może cierpieć od kilku do nawet 93% kobiet w wieku rozrodczym, zazwyczaj w wieku poniżej 30 lat, co stanowi znaczny odsetek osób. Stawia to bolesne miesiączkowanie jako zaburzenie niezmiernie dokuczliwe i uciążliwe w życiu codziennym. Dolegliwości takie jak biegunki, nudności lub wymioty, bóle głowy, dyskomfort odczuwany w dolnym odcinku kręgosłupa mogą towarzyszyć bolesnemu miesiączkowaniu i rozpoczynać się nawet kilka dni przed właściwym krwawieniem [1–6].
Za czynniki ryzyka wystąpienia zespołu bolesnego miesiączkowania uważa się wiek kobiety, który zazwyczaj sięga 20. roku życia, zaburzenia psychogenne i wczesną pierwszą miesiączkę. Dodatkowo problem może dotknąć kobiety, które nie posiadają potomstwa, nadużywają alkoholu, tytoniu i innych używek lub wykazują niski poziom aktywności fizycznej. Warto zwrócić uwagę na występowanie zespołu bolesnego miesiączkowania wśród kobiet, które w wywiadzie rodzinnym zgłaszają występowanie powyższych dolegliwości. Literatura jako możliwą przyczynę wyróżnia także rodzaj wykonywanej pracy oraz zaburzenia w gospodarce cynku i tłuszczu.
