Kinezyterapia i inne metody terapii ruchowej>
Zadaniem kinezyterapii jest odżywienie chrząstki stawowej, zwiększenie lub utrzymanie zakresu ruchu wszystkich stawów, likwidacja lub niedopuszczenie do powstawania przykurczów, przywrócenie prawidłowej pracy mięśni. Nadrzędnym celem jest utrzymanie sprawności pacjenta [1]. W postępowaniu kinezyterapeutycznym zaleca się ćwiczenia ruchowe dopasowane indywidualnie do stanu pacjenta oraz fazy choro- by. W I etapie stosuje się ćwiczenia o niewielkim nasileniu, stopniowo zwiększając intensywność, przygotowując mięśnie do bardziej aktywnych ćwiczeń. Główną zasadą podczas nasilenia jest prowadzenie ćwiczeń o charakterze podtrzymującym, natomiast typowe ćwiczenia usprawniające wprowadza się po ustąpieniu ostrych dolegliwości. Amerykańskie Towarzystwo Reumatologii zaleca cztery rodzaje ćwiczeń, jako szczególnie wskazane w rehabilitacji pacjentów z toczniem rumieniowatym:
- ćwiczenia zwikszajce zakres ruchu,
- ćwiczenia wzmacniające siłę mięśniową,
- ćwiczenia zwiększające wydolność sercowo-naczyniową,
- ćwiczenia równoważne i świadomości ciała.
Zaleca się ćwiczenia, zgodnie z systematyką ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii: ćwiczenia bierne, ćwiczenia czynnobierne, ćwiczenia czynne w odciążeniu, ćwiczenia czynne wolne i czynne w odciążeniu z oporem, krótkie ćwiczenia izometryczne. Uzupełnieniem ćwiczeń czynnych, są ćwiczenia z użyciem taśm elastycznych lub środowisku wodnym na basenie (pływanie kraulem i stylem grzbietowym wymusza pracę bilateralną, co jest korzystne w dolegliwościach bólowych kręgosłupa i mięśni przykręgosłupowych u pacjentów z toczniem rumieniowatym [29, 33]). Uzupełnieniem kinezyterapii, są: ćwiczenia zwiększające wydolność układu sercowo-naczyniowego (ćwiczenia aerobowe), ćwiczenia równoważne i świadomości ciała (joga, różne ćwiczenia medytacyjno-oddechowe), poizometryczna relaksacja mięśni, techniki PNF (kombinacja skurczów izotonicznych, ponawiany stretch na początku ruchu, dynamiczna zwrotność ciągła, rytmiczna stabilizacja, techniki rozluźniające.
