Postępowanie rehabilitacyjne w leczeniu złamań kości nadgarstka i ręki

Z publikacji dowiesz się:

• Czym charakteryzują się złamania stabilne i niestabilne kości ręki i nadgarstka?
• Jak wygląda proces usprawniania i na jakie jego aspekty należy zwracać uwagę?
• Jakie są ogólne cele leczenia operacyjnego i nieoperacyjego?
• Na czym polega proces postępowania zachowawczego?
• Jakie rodzaje złamań nadgarstka i ręki można wyróżnić?
• Na czym polegają diagnostyka, powikłania i metody leczenia każdego z tych rodzajów złamań?
• Jakie techniki rehabilitacyjne się stosuje?

Otrzymasz ponadto szczegółowe wskazówki fizjoterapeutyczne wraz z ilustracjami. Publikacja ta stanowi kompleksowe omówienie charakterystyki, diagnostyki i metod leczenia, które posłuży zarówno fizjoterapeutom, jak i pacjentom indywidualnym.

Spis treści:

Postępowanie rehabilitacyjne w leczeniu złamań kości nadgarstka i ręki 5

Złamania kości nadgarstka 6

Złamania kości łódeczkowatej nadgarstka 9

Złamania kości trójgraniastej 12

Złamania kości czworobocznej większej 12

Złamania kości haczykowatej 12

Złamania kości księżycowatej 13

Złamania kości grochowatej 13

Złamania kości główkowatej 14

Złamania kości czworobocznej mniejszej 14

Złamania I kości śródręcza 14

Złamania II–V kości śródręcza 16

Złamania szyjki V kości śródręcza 19

Złamania kości palców 22

Piśmiennictwo 31

Leczenie złamań kości palców zależy od rozległości urazu, od wielkości przemieszczenia odłamów oraz charakteru złamania (złamanie śródstawowe lub nie) (14]. Anatomiczna repozycja odłamów kostnych jest istotna z punktu funkcjonalności ręki, gdyż pozo stawienie zagięcia osi wpływa na odczuwalne upośledzenie funkcji ręki [9] W większości złamań kości palców stosuje się gł. leczenie zachowawcze w postaci unieruchomienia ręki w fizjologicznym ustawieniu, w pozycji bezpiecznej" (staw po wcześniejszym nastawieniu odłamów) (14, 21, 23, 30). Złamania kości palców bez cech przemieszczenia oraz zaklinowane mogą być pierwotnie unieruchamiane w postaci opatrunku plastrowanego. Po nastawieniu zamkniętego złamania, w przypadkach koniecznych, palec zostaje unieruchomiony w szynie lub opatrunku gipsowym typu rękawiczki (14). Nastawienie złamania dalszego paliczka jest konieczne w przypadkach złamań śródstawowych, a zastosowanie unieruchomienia ukierunkowane jest na uzyskanie efektu przeciwbólowego oraz działanie ochronne (14), w leczeniu złamań z oderwaniem stosuje się leczenie zachowawcze, ale w przypadkach, gdy po zastosowaniu szynowania palca w ustawieniu wyprostnym, wówczas wskazane jest wykonanie leczenia operacyjnego metodą otwartą oraz zespolenia wewnętrznego (8]. W przypadku złamań paliczka z rozkawałkowaniem, szczególnie w przypadkach gdy złamanie obejmuje segmenty trzonu o grup bej warstwie korowej, proces gojenia może przebiegać wolno, co wymagać może zespolenia odłamów do 6 tygodni. Proces gojenia przebiega najwolniej w miejscu, gdzie stosunek warstwy korowej względem warstwy gąbczastej jest największy [8, 10). Leczenie operacyjne wykonuje się w przypadkach złamań skośnych, spiralnych, dostawowych, przebiegających z oderwaniem obwodowego przyczepu pasm bocznych ścięgna mięśnia prostownika. W złamaniach PIP z przemieszczeniem, utrzymanie właściwej pozycji po nastawieniu jest trudne i z reguły takie złamanie wymaga zespolenia wewnętrznego (17]. Stabilizacja zewnętrzna złamania może być stosowana w sytuacji złamania wieloodłamowego lub w przypadku ubytków kostnych części kostnych paliczka (14).