Wady postawy w płaszczyźnie strzałkowej ‒ plecy wklęsłe

Z publikacji dowiesz się:

• Jakie są metody diagnostyczne wad postawy?
• Co obejmuje postępowanie fizjoterapeutyczne?
• Czym charakteryzują się plecy wklęsłe?
• Jakie mięśnie należy rozciągać, a jakie wzmacniać, by przywrócić balans mięśniowy w tym przypadku?

Publikacja łączy w sobie teorię z praktyką: dostarcza zarówno kompleksowe omówienie charakterystyki i diagnostyki pleców wklęsłych, ale także zestaw 24 gotowych przykładów ćwiczeń oraz zalecenia fizjoterapeutyczne dla pacjentów z plecami wklęsłymi. W szczegółowych opisach uwzględniono cel ćwiczeń, pozycję wyjściową, sposób wykonania, liczbę powtórzeń oraz wskazówki. Każde z ćwiczeń opatrzono ponadto pomocnymi zdjęciami. Dzięki tym precyzyjnym instrukcjom, ćwiczenia mogą wykonywać samodzielnie w domu sami pacjenci - podczas realizacji postępowania fizjoterapeutyczego pozostaje jedynie zadbać o systematyczność i umiar.

Chciałbyś dowiedzieć się więcej? Koniecznie przeczytaj artykuł: Na czym polega terapia punktów spustowych?

Spis treści

Wady postawy 5

Badanie postawy ciała 5

Plecy wklęsłe (dorsum concavum) – leczenie i rehabilitacja 10

Ćwiczenie nr 1: Ćwiczenie rozciągające mięśnie kończyny dolnej (1) 10

Ćwiczenie nr 2: Ćwiczenie rozciągające mięśnie kończyny dolnej (2) 11

Ćwiczenie nr 3: Ćwiczenie rozciągające mięśnie kończyny dolnej (3) 12

Ćwiczenie nr 4: Ćwiczenie rozciągające mięśnie dolnego odcinka kręgosłupa 13

Ćwiczenie nr 5: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie pośladkowe 13

Ćwiczenie nr 6: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha 14

Ćwiczenie nr 7: Ćwiczenie przywracające balans mięśniowy dolnego odcinka kręgosłupa (1) 15

Ćwiczenie nr 8: Ćwiczenie przywracające balans mięśniowy dolnego odcinka kręgosłupa (2) 15

Ćwiczenie nr 9: Ćwiczenie na stabilizacje dolnego tułowia 16

Ćwiczenie nr 10: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha (1) 17

Ćwiczenie nr 11: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha (2) 18

Ćwiczenie nr 12: Ćwiczenie przywracające balans mięśniowy 19

Ćwiczenie nr 13: Ćwiczenie stabilizujące dolny odcinek kręgosłupa 20

Ćwiczenie nr 14: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie pośladkowe 21

Ćwiczenie nr 15: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie pośladkowe 22

Ćwiczenie nr 16: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha 23

Ćwiczenie nr 17: Ćwiczenie korygujące pogłębione krzywizny kręgosłupa 24

Ćwiczenie 18: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha (1) 25

Ćwiczenie 19: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha (2) 27

Ćwiczenie 20: Wzmocnienie mięśni stabilizujących miednicę oraz mięśni brzucha (1) 28

Ćwiczenie 21: Wzmocnienie mięśni stabilizujących miednicę oraz mięśni brzucha (2) 30

Ćwiczenie 22: Ćwiczenie wzmacniające mięśnie posturalne 31

Materiały dla rodziców 34

Przeciwieństwem prawidłowej postawy jest wada postawy. Należy jednak rozróżnić wadę od postawy wadliwej. Wada postawy oznacza zaburzenie w przestrzennym ułożeniu ciała, której przyczyną jest szereg zmian w układzie kostnym człowieka. Nieprawidłowości te dotyczą postawy stojącej i co najważniejsze swobodnej. Zachodzą w płaszczyźnie czołowej, strzałkowej czy horyzontalnej i dotyczą kręgosłupa, kończyn oraz klatki piersiowej. Wymagają one nadmiernego wysiłku ze strony układu mięśniowo-więzadłowego. Są przyczyną przedwczesnego zużycia narządu ruchu. Natomiast postawa wadliwa występuje wtedy, gdy pewne elementy odbiegają od wzorca postawy poprawnej. Odchylenia te są odwracalne. Należy pamiętać, że w trakcie analizy postawy ciała pacjent przyjmuje swobodną pozycję stojącą. W trakcie badania można ocenić także możliwości korekcyjne pacjenta, prosząc o przyjęcie sylwetki skorygowanej. Łatwe wykonanie polecenia oraz możliwości długiego utrzymania pozycji skorygowanej dobrze rokują w dalszym postępowaniu korekcyjnym [1, 2, 3].

W celu oceny układu mięśniowego pacjenta przeprowadza się testy długości wybranych mięśni lub ich grup odpowiedzialnych za wykonanie zamierzonego ruchu w stawie.

Do najbardziej przydatnych testów zalicza się:

• test palce–podłoga (ocena przykurczu mięśni kulszowo-goleniowych),

• test końca palca (ocena przykurczu mięśni kulszowo-goleniowych),

• test wyprostu stawu biodrowego (ocena przykurczu zgięciowego stawu biodrowego),

• test Thomasa (ocena możliwości wyprostu kończyn w stawach biodrowych),

• test ścienny Degi (badanie przykurczu stawu barkowego),

• test przykurczu mięśni przywodzicieli uda (m. przywodziciela wielkiego, długiego,

• m. smukłego uda),

• test Obera (ocena przykurczu pasma biodrowo-piszczelowego),

• objaw Trendelenburga-Duchenne’a (badanie statyki miednicy i funkcji mięśni

• pośladkowego średniego i małego) [4].