O PROGRAMIE
Trzonem programu jest integracja pierwotnej, nieuwarunkowanej motoryki – odruchów, czyli reakcji zwrotnych ciała na bodziec sensoryczny lub proprioceptywny za pośrednictwem układu nerwowego, które służą jako neurofizjologiczna baza rozwoju psychoruchowego – ruch, psychika, funkcja, uczenie. Odruchy są niezbędnym elementem funkcjonowania mechanizmów obronnych organizmu. Stanowią bazę dla rozwoju ruchowego, nabywania nowych świadomych umiejętności i nawyków ruchowych. Są także neurofizjologiczną podstawą rozwoju procesów poznawczych. Człowiek rodzi się wyposażony genetycznie w kompleks odruchów, które pozwalają organizmowi przystosować się do otaczającego środowiska. Każdy odruch, jako pierwotny program ruchowy, ma do spełnienia ważną, podstawową rolę, ponieważ przygotowuje organizm do następnych etapów rozwoju (neuroplastyczność rozwojowa). Integracja odruchów – nie hamowanie, lecz dojrzewanie i przejście w rozwinięte, zintegrowane schematy odruchowe – zawsze wiąże się z nabyciem nowych umiejętności. Dzięki temu dojrzewają niższe partie CUN (pień mózgu, śródmózgowie, móżdżek), co otwiera drogę do kory mózgowej, a tym samym umożliwia tworzenie nowych połączeń neuronalnych, rozwój, uczenie się i poznawanie. Przetrwałe, nieadekwatne odruchy pierwotne hamują np. rozwój reakcji posturalnych, równoważno-nastawczych i dynamicznych, umożliwiających człowiekowi skuteczną interakcję ze środowiskiem. Mogą spowodować wystąpienie schematów kompensacyjnych i niedojrzałych zachowań, które będą dominować mimo nabycia nowych umiejętności. Wówczas, zamiast rozwiniętych zautomatyzowanych działań, potrzebny jest ciągły świadomy wysiłek człowieka, aby je posiąść, ponieważ organizm reaguje na bodziec głównie odruchami, cofając się do najbardziej dojrzałej w danej sytuacji reakcji, jaką jest w stanie wywołać.
INTEGRACJA RUCHÓW ARCHETYPOWYCH – PIERWOTNE SCHEMATY
RUCHOWE BIOMECHANIKI RUCHOWEJ
Terapia, która stymuluje podstawowe mechanizmy biomechaniki ruchowej, zwane ruchem archetypowym. Ruch archetypowy definiowany jest jako jednostka układu motorycznego, która determinuje strategie motoryczno-poznawczego działania. Ruch archetypowy przedstawia mechanizm ruchowy, w którym aktywność motoryczna i jej funkcja (obronno-rozwojowa) łączą się.
