Zwichnięcia i podwichnięcia w stawie łopatkowo-ramiennym zdarzają się u dzieci rzadko. W większości przypadków dochodzi do nich u młodzieży w wieku dorastania.
Do urazu dochodzi w wyniku działania siły, która odwodzi i rotuje na zewnątrz wyprostowane ramię. Występują też tak zwane zwichnięcia tylne, które są spowodowane napadami padaczkowymi. Zwichnięcia mogą też powstawać wyniku zespołu genetycznego Ehlersa-Danlosa.
Badanie przedmiotowe obejmuje:
- ocenę nerwów (szczególnie nerwu pachowego),
- ocenę naczyń,
- badanie radiologiczne.
>Postępowanie ortopedyczne:
- chorą kończynę unieruchomić w temblaku na okres 2-3 tygodni;
- po uruchomieniu rozpocząć rehabilitację kończyny, wprowadzając stopniowo coraz większy zakres ćwiczeń. Podczas wykonywania ćwiczeń należy uważać, gdyż istnieje duże prawdopodobieństwo zwichnięcia stawu;
- nawrotowe zwichnięcia wymagają często rekonstrukcji (re- operacji);
- przy zwichnięciu stawu może zostać również uszkodzony nerw pachowy. Uszkodzenie ma charakter neuropraksji, a więc ustępuje dość szybko.
Złamania trzonu obojczyka
Powyższe złamania powstają wskutek upadku na bark lub bezpośredniego urazu okolicy obojczyka podczas trenowania sportu. Dziecko bardzo często podtrzymuje chorą kończynę zdrową kończyną lub przechyla głowę w kierunku złamania. Złamanie wywołuje u dziecka bardzo dużą bolesność, stąd też łatwo o jego rozpoznanie. Badanie przedmiotowe:
- badanie nerwów;
- badanie naczyń, celem wykluczenia uszkodzeń splotu ramiennego;
- zdjęcie RTG (wystarcza do rozpoznania złamania trzonu oraz stawu rzekomego obojczyka).
