Proponowane postępowanie rehabilitacyjne po skręceniu stawu skokowego
Leczenie skręconego stawu skokowego jest ściśle uzależnione od wielkości obrażenia, które dość dobrze określa wyżej wymieniony podział na trzy stopnie.
W jednej kwestii autorzy większości znanych opracowań są zgodni - niezależnie od ciężkości skręcenia zawsze obowiązuje ograniczenie aktywności ruchowej na minimum kilka dni, co należy rozumieć nie jako unieruchomienie, ale ograniczenie obciążania chorej kończyny.
Rehabilitacja w fazie ostrej
Świeżo po urazie proces leczniczy opiera się na ograniczeniu ruchomości (ewentualnym założeniu unieruchomienia), elewacji uszkodzonej kończyny, chłodzeniu i uciskaniu miejsc opuchniętych. Podstawowym zadaniem jest zwalczenie bólu i opuchlizny. Jeżeli ból i opuchlizna nie zmniejszą się w ciągu 48 godzin od wystąpienia kontuzji, konieczna jest wizyta u lekarza specjalisty w celu ustalenia precyzyjnej diagnozy.
Należy pamiętać, że czas trwania fazy ostrej jest różny: dla lekkiego skręcenia może trwać do 2 dni, dla skręcenia II/III stopnia nawet do tygodnia.
Z fizjoterapeutycznego punktu widzenia, unieruchomienie powinno skupiać się głównie na ograniczeniu obciążania chorej nogi. W przypadku lżejszych urazów można, a nawet powinno się wkroczyć z odpowiednimi ćwiczeniami stawu skokowego, w tym głównie: ćwiczeniami biernego bądź czynno-biernego wyprostu i zgięcia oraz ćwiczeniami czynnymi polegającymi na uniesieniu brzegu bocznego stopy. Ćwiczenia izometryczne w przytoczonych kierunkach ruchu powinny dobrze przygotować mięśnie do późniejszych ćwiczeń oporowych. Należy unikać wszelkiej aktywności, która wymuszałaby ruch w kierunku uniesienia brzegu przyśrodkowego stopy! Preferowane pozycje wyjściowe w tych ćwiczeniach to leżenie bądź siad podparty na łóżku terapeutycznym oraz siad na krześle.
Taki codzienny cykl ćwiczeń w fazie ostrej, nie powinien trwać więcej niż godzinę na dobę - w myśl zasady, że odpoczynek jest równie ważny, jak cykl ćwiczeń. Ćwiczenia powinno się zakończyć schłodzeniem stawu oraz nałożeniem opaski uciskowej i chwilowej elewacji kończyny.
