Fizjoterapia dzieci z nabytym uszkodzeniem mózgu

Z publikacji dowiesz się:

• Jakie są rodzaje uszkodzeń mózgu i jak się je bada i leczy?
• Co wywołuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i jak się je leczy?
• Jakie są jego objawy u niemowląt i małych dzieci oraz jakie są jego powikłania?
• Jakie są rodzaje guzów ośrodkowego układu nerwowego?
• Jakie metody leczenia i rehabilitacji się przy nich stosuje?
• Jakie są skale oceny funkcjonalnej i na czym polegają?
• Jakie są przykłady postępowań terapeutycznych w okresie ostrym?
• Na co należy zwracać uwagę?
• Jakie zastosowanie mają techniki czucia głębokiego?

Ponadto otrzymasz łącznie 30 ilustrowanych instrukcji wykonywania treningu propriocepcji oraz ćwiczenia takich umiejętności jak siadanie, pełzanie, raczkowanie, wstawanie i chodzenie. Ćwiczenia zostały opisane zrozumiałym językiem i wiele z nich nie wymaga specjalistycznych przyborów, dzięki czemu ćwiczenia te dziecko może wykonywać też w domu.

Dzięki elektronicznemu formatowi, zawarte w tym minibooku materiały można bez problemu przenosić i wyświetlać na ekranach różnej wielkości. Publikacja stanowi cenną pomoc w procesie fizjoterapii dzieci z nabytymi uszkodzeniami mózgu.  

Spis treści:

Nabyte uszkodzenia mózgu (Acquired Brain Injury, ABI) 5

Infekcje – zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych 8

Guzy ośrodkowego układu nerwowego 11

Skale oceny funkcjonalnej 13

Przykłady postępowań terapeutycznych w okresie ostrym 18

Wykorzystanie technik czucia głębokiego w okresie przewlekłym 28

Piśmiennictwo 36

STANIE

Nauka utrzymania pozycji stojącej ma podobny przebieg jak dla dzieci z innymi chorobami układu nerwowego. Warto wzbogacić ćwiczenia w pozycji stojącej o naukę utrzymania równowagi w czasie wychyleń ciała. Ręce terapeuty w czasie ćwiczeń pozycji stojącej powinny znajdować się na biodrach dziecka. Cenne w ćwiczeniu równowagi w pozycji stojącej jest wykonywanie „treningu” przed lustrem, aby dodatkowo dostarczać dziecku doświadczeń sensorycznych, w tym wzrokowych. 

CHODZENIE  

W nauce chodzenia u dzieci po urazach mózgu przydatne są wszelkiego rodzaju pchacze czy balkoniki. Wcześniej zdobyte umiejętności, takie jak klęk jednonóż, czworakowanie, dostarczyły właściwych informacji związanych z propulsją stopy, rotacją biodra, stabilności tułowia. Może się zatem okazać, że sama nauka chodzenia zajmie dzieciom z urazem mózgu najmniej czasu w porównaniu do wcześniej uczonych funkcji motorycznych. Niezwykle ważne w procesie rehabilitacji w okresie ostrym są również ćwiczenia oddechowe oraz poprawne karmienie – z uwagi na aparat artykulacyjny. 

CHODZENIE PO SCHODACH  

Kiedy dziecko wchodzi po schodach, terapeuta lub rodzic powinni być za dzieckiem i utrzymywać je za biodra w okolicy kolców biodrowych przednich górnych – palce opiekuna skierowane są w górę, a nasady rąk w dół. Z kolei w czasie schodzenia ze schodów rodzic lub terapeuta jest przed dzieckiem, ręce trzyma z tyłu miednicy w okolicy kolców biodrowych tylnych górnych. Opiekun toruje ruch, dbając jednocześnie o bezpieczeństwo dziecka. 

Przebieg rehabilitacji dziecka po urazie mózgu powinien uwzględniać pozytywną, przyjemną dla dziecka atmosferę. Powrót do sprawności jest bowiem stosunkowo długą pracą i nie zawsze przynosi sto procent oczekiwanych efektów. Może się okazać, że szybkość, gibkość będzie ograniczona. Poza tym, jeśli uraz dotyczył dziecka w wieku przedszkolnym czy szkolnym, to czeka je jeszcze mozolna nauka umiejętności szkolnych. Dlatego ważne jest, aby w miarę możliwości uatrakcyjniać rehabilitację dziecka, aby nie zniechęcić go w nabywaniu kolejnych zdolności psychoruchowych [15].