Rehabilitacja ruchowa niemowlęcia z wadą rozwojową narządu wzroku wg koncepcji NDT Bobath

Zapoznając się z przykładem dziewczynki urodzonej w 2019 r. z małooczem, dowiesz się:

• Jak przeprowadzono badania diagnostyczne?
• Jak przebiegła ocena fizjoterapeutyczna wg koncepcji NDT Bobath?
• Jak wykonać badanie wzroku i motoryki małej i dużej?
• Jaką ocenę postawiono po przeprowadzeniu testów i badań?
• Jakie zalecenia sformułowano?
• Jak rozwijały się umiejętności funkcjonalne pacjentki w kolejnych miesiącach życia?
• Jakie ćwiczenia fizjoterapeutyczne się stosuje?
• Czym są blindyzmy i jak zapobiegać deformacji twarzy?

Ponadto, aby w pełni zrozumieć omówienie przypadku, poznasz: budowę anatomiczną oka, zasadę działania aparatu gałki ocznej, rodzaje zaburzeń rozwoju gałek ocznych i przyczyny ich powstawania, drogę wzrokową i proces widzenia, a także zasady rehabilitacji niemowlęcia z wadą rozwojową wzroku.

Otrzymasz też instrukcje trenowania propriocepcji, stymulowania zmysłów, rozwijania zdolności poznawczych i motorycznych, przeprowadzania masażu twarzy i ćwiczeń rehabilitacyjnych. Instrukcje zostały opatrzone zdjęciami z pracy fizjoterapeuty z dziewczynką z opisywanego przypadku oraz opisane zrozumiałym językiem.

Dzięki elektronicznemu formatowi, zawarte w tym minibooku materiały można bez problemu przenosić i wyświetlać na ekranach różnej wielkości. Publikacja stanowi cenną pomoc w procesie fizjoterapii niemowląt i małych dzieci z wadą rozwojową narządu wzroku.  

Spis treści:

Rehabilitacja ruchowa niemowlęciaz wadą rozwojową narządu wzroku wg koncepcji NDT Bobath. Małoocze – opis przypadku 5

Wstęp 5

Diagnostyka medyczna 5

Badanie fizjoterapeutyczne 6

Badanie wzroku 6

Badanie motoryki małej i dużej 7

Wnioski z badania 10

Zalecenia 12

Umiejętności funkcjonalne pacjentki w kolejnych miesiącach 12

Budowa anatomiczna narządu wzroku 13

Przyczyny zaburzeń ruchów gałek ocznych 16

Droga wzrokowa i proces widzenia 17

Zasady pracy z dzieckiem niewidomym 18

Propriocepcja w rehabilitacji 19

Przygotowanie obręczy barkowej do funkcji 24

Sensoryczne doświadczanie 27

Stymulacja twarzy 30

Rehabilitacja ruchowa 32

Budowanie kontroli głowy i kontroli tułowia 33

Obroty do pozycji leżenia na brzuchu 35

Podpór kończyną górną w pozycji siedzącej 36

Pronacja-supinacja przedramienia 37

Czucie ciała w pozycji siedzącej 38

Aktywizacja kończyny górnej w pozycji siedzącej 39

Ćwiczenia z piłką 40

Blindyzmy 43

Istota aktywności ruchowej 43

Podsumowanie 44

Piśmiennictwo 45

ZALECENIA

Pomimo wystąpienia wady rozwojowej narządu wzroku, dziewczynka reaguje na bodziec świetlny. Stopień reagowania gałkami ocznymi jest znikomy, lecz najważniejsze, że występuje. Należy jak najszybciej rozpocząć stymulację rozwoju procesu widzenia, aby posiadany potencjał miał szansę się rozwijać.  Zaleca się intensywną rehabilitację ruchową. Cykl terapii powinien obejmować naukę schematu ciała, przygotowanie ciała do ruchu, propriocepcję, doświadczanie sensoryczne, a także fizjoterapię twarzy.  Rehabilitacja wzroku powinna być prowadzona równocześnie z rehabilitacją ruchową ciała. 

UMIEJĘTNOŚCI FUNKCJONALNE PACJENTKI W KOLEJNYCH MIESIĄCACH 

7. miesiąc życia dziewczynki  

Pacjentka potrafi obracać się na boki. Rozwinęła się koordynacja ręka-stopa-usta. W wieku 6,5 miesiąca opanowała obroty na brzuch. Pozycja siedząca jest całkowicie nie gotowa. Tułów prezentuje się w kifotyzacji z opadaniem głowy ku przodowi i brakiem funkcji podporowych kończyn górnych.

Przy braku kontroli posturalnej nie zaleca się sadzania dziecka w foteliku, jednak mając na uwadze dziecko z wadą rozwojową wzroku, należy pokazywać wyższe pozycje ciała, aby dziecko uczyło się je odczuwać swoim ciałem i do nich dążyć. Po skończeniu 6 miesięcy dziecko jest wkładane do fotelika do karmienia. W tej pozycji potrafi utrzymać kawałek banana w dłoni i trafić nim do ust. Dziewczynka przyjmuje pokarmy stałe za pomocą metody BLW. Dziecko wykazuje coraz większy potencjał. Potrafi koncentrować się na kilku czynnościach naraz, np. ściskając zabawkę w dłoniach, gryzie ją i macha stopami.

Zauważa się duży progres pod względem rozwoju motoryki dużej. Dziewczynka zaczęła wykazywać dużą różnorodność ruchów kończyn dolnych wraz z próbą odpychania się palcami stóp od podłoża w pozycji pronacyjnej. Pacjentka funkcjonuje nadal w podporze niskim z kończynami górnymi mocno przywiedzionymi do tułowia. 

10. miesiąc życia dziewczynki  

Dziewczynka przez większość dnia leży na plecach lub bawi się, siedząc. Z pozycji leżenia na brzuchu korzysta rzadko. Nie potrafi usiąść samodzielnie, natomiast gdy jest posadzona w pozycji siadu prostego, potrafi aktywnie bawić się za pomocą kończyn górnych.

Stuka przedmiotem o przedmiot, szuka przedmiotów w wiaderku i wyciąga je, porusza zabawkami w celu wydobycia dźwięku, poszukuje zabawki rękoma, gdy słyszy dźwięk. Z pozycji siadu prostego potrafi przejść samodzielnie do pozycji leżenia na brzuchu.

Pacjentka nie osiągnęła umiejętności pełzania i czworakowania.