Koncepcja integracji sensorycznej jako czynnik stymulacji rozwojowej dziecka z deficytem psychoruchowym

Z publikacji dowiesz się:

• Co należy do podstawowych badań w zakresie SI?
• Jaka metoda badawcza została zastosowana w opisywanym przypadku?
• Jakie ćwiczenia stymulujące układ słuchowy zalecamy?
• Jakie zaburzenia towarzyszyły badanemu chłopcu?
• Jakie ćwiczenia stymulujące układ proprioceptywny zalecamy?
• Jakie wnioski wyciągnięto na podstawie przeprowadzonej terapii?
• Jakie rezultaty przyniosło zastosowanie integracji sensorycznej?

Dzięki elektronicznemu formatowi, zawarte w tym minibooku materiały można bez problemu przenosić i wyświetlać na ekranach różnej wielkości. 

KONCEPCJA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ JAKO CZYNNIK STYMULACJI ROZWOJOWEJ DZIECKA Z DEFICYTEM PSYCHORUCHOWYM. 5

Cel pracy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6

Materiał badawczy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6

Metoda badawcza. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6

Układ przedsionkowy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .6

Układ proprioceptywny. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8

Układ dotykowy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8

Układ słuchowy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8

Podsumowanie i wnioski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .9

UKŁAD DOTYKOWY

Jest jednym z najwcześniej rozwijających się zmysłów. Wyróżnia się dwa rodzaje  dotyku:

• dotyk pierwotny (protopatyczny) – odpowiada za świadomość dotykania i odpowiedzialny

jest za ochronę przed niebezpiecznymi zewnętrznymi bodźcami dotykowymi, dominuje w okresie niemowlęcym;

• dotyk różnicujący (epikrytyczny) – odbiera precyzyjne informacje dotykowe, np. różnicę w fakturze, kształcie, rozwija się stopniowo i w okresie kilku lat jego znaczenie znacznie wzrasta. Obydwa rodzaje doznań dotykowych muszą znajdować się w swoistej równowadze zależnej od wieku dziecka i poziomu jego funkcjonowania. Dlatego tak ważna jest dokładna analiza zdolności i stopnia rozwoju poszczególnych układów, narządów, ich wielokierunkowej organizacji i integracji.

Charakterystyka zaburzeń układu dotykowego u badanego chłopca:

• zaburzenia w zakresie rozpoznawania przedmiotów bez pomocy wzroku,
• zaburzenia w zakresie różnicowania bodźców dotykowych,
• zaburzenia rozwoju emocjonalnego.