Leczenie ograniczeń ruchomości stopy u dzieci

Z publikacji dowiesz się:

• Jakie są cechy charakterystyczne prawidłowo ukształtowanej stopy?
• Jakie są przyczyny kształtowania się stopy płaskiej oraz wydrążonej?
• Czym charakteryzują się te deformacje?
• W jaki sposób diagnozować stopę wydrążoną?
• Na czym polegają ograniczenia ruchomości stawu skokowego i stopy?
• Jak przeprowadzić mobilizację stawu skokowego stopy?
• W jaki sposób poprawnie mobilizować stopę płaską oraz wydrążoną?

Publikacja jest kierowana zarówno do fizjoterapeutów, jak i do opiekunów pacjentów, którzy chcą doedukować się w temacie przebiegu rehabilitacji. Dzięki elektronicznemu formatowi, zawarte w tym minibooku materiały można bez problemu przenosić i wyświetlać na ekranach różnej wielkości. 

Spis treści:

Leczenie ograniczeń ruchomości stopy u dzieci . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Najpowszechniejsze deformacje stopy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Stopa płaska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Stopa wydrążona . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Ograniczenia ruchomości stawu skokowego i stopy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

Mobilizacje stawu skokowego stopy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Leczenie i rehabilitacja ograniczonej ruchomości stopy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Biorąc pod uwagę budowę stawu skokowego, można dokonać podstawowego podziału na staw skokowy górny oraz dolny. Pierwsze z połączeń utworzone jest przez kość skokową oraz dystalną część kości piszczelowej i strzałkowej. Jest to staw zawiasowy, w którym zachodzą ruchy zgięcia podeszwowego i grzbietowego stopy. Odbywają się one w płaszczyźnie strzałkowej, wokół osi poprzecznej przechodzącej przez kostkę boczną i przyśrodkową. Pozostałe ruchy stopy względe kości podudzia odbywają się w stawie skokowym dolnym. Znajduje się on pomiędzy kością skokową oraz piętową. Ze względu na budowę można go podzielić na dwie komory – przednią, która tworzy staw skokowo-piętowo-łódkowy – oraz tylną, składającą się wyłącznie z kości skokowej i piętowej (staw skokowo-piętowy). Ruchy w nim zachodzące to ewersja i inwersja. Pierwszy z nich jest kombinacją pronacji i odwiedzenia. Ruchy te zachodzą najczęściej w połączeniu ze zgięciem grzbietowym w stawie skokowym górnym. Drugi ruch zachodzący w stawie skokowym dolnym  to inwersja, będąca kombinacją supinacji i przywiedzenia stopy. Te ruchy z kolei są najczęściej połączone ze zgięciem podeszwowym w stawie skokowym górnym. Oba ruchy ewersji i inwersji odbywają się wokół kompromisowej osi biegnącej od strony tylno-boczno-dolnej w kierunku przednio-przyśrodkowo-górnym. Oś ta przechodzi przez tylną część kości piętowej, następnie krzyżuje zatokę stępu, aby ostatecznie opuścić kość skokową w jej części przednio-przyśrodkowej. Warto wspomnieć jeszcze o innych ruchach odbywających się w stopie. Są to izolowane ruchy pronacji i supinacji, które odbywają się w przodostopiu tylko biernie.

Według Kapandji’ego, prawidłowy zakres ruchomości w stawie skokowym górnym  osiąga wartości 20–30° dla ruchu zginania grzbietowego oraz 30–50° dla ruchu zginania  podeszwowego. Pozostałe ruchy supinacji i pronacji zachodzące w stawie  skokowym dolnym wynoszą odpowiednio 50° i 25°.