8. Zapalenie ścięgna piętowego
Do zapalenia ścięgna piętowego dochodzi w wyniku stosowania niewłaściwego obuwia z brakiem stabilizacji pięty, o niewystarczająco elastycznej podeszwie, w wyniku nieprawidłowego podejmowania aktywności biegowej (braki systematyczności w aktywności), bieganie po nierównym terenie (hamowanie przy zbieganiu i odbijanie się z palców przy podbieganiu), jak również występująca nadwaga [4, 6].
Za Dziakiem i Tayarą [4], istotną przyczyną zapalenia ścięgna mięśnia podeszwowego jest związana z wiekiem utrata elastyczności fizjologicznej jednostki mięśniowo-ścięgnistej mięśnia trójgłowego łydki. W wyniku wewnętrznego i zewnętrznego ucisku dochodzić może do narastającej anemizacji ścięgna, doprowadzającej do zmniejszenia elastyczności i rozciągliwości tkanki ścięgnistej, a w konsekwencji zmniejszenia wytrzymałości ścięgna na obciążenia [4].
Zapalenie ścięgna piętowego charakteryzuje się występowaniem dolegliwości bólowych (piekący ból) w okolicy przyczepu ścięgna. Początkowe objawy występują przy wykonywaniu pierwszych ruchów po okresie spoczynku, jak również w pierwszej fazie podejmowanej aktywności i zmniejszają się w czasie trwania wysiłku fizycznego, narastając po zakończeniu aktywności [4, 6].
W badaniu klinicznym, podczas badania palpacyjnego stwierdza się tkliwość ścięgna na ucisk, ok. 3–5 cm nad przyczepem ścięgna do guza kości piętowej, występować mogą również podczas ruchów stopy, trzeszczenia w okolicy ścięgna. W dalszym okresie rozwoju choroby, objawy bólowe występują stale podczas chodzenia, dochodzi do wyczuwalnego, kolbowatego pogrubienia ścięgna piętowego lub wytworzenia drobnych guzków [4, 6].
Postępowanie lecznicze w zapaleniu ścięgna podeszwowego polega na noszeniu obuwia z podwyższonym obcasem, o miękkiej i elastycznej podeszwie, stosowaniu wkładek podwyższających piętę, unikanie przeciążeń nasilających objawy bólowe w postaci skoków czy biegania. Spośród zabiegów fizykalnych stosuje się pole magnetyczne, miejscowe zabiegi krioterapii, laseroterapię, a w okresie późniejszym leczenia, dodatkowo ultradźwięki, zabiegi ciepłolecznicze. W ramach kinezyterapii prowadzi się ćwiczenia czynne. Uzupełnieniem leczenia jest farmakoterapia, z użyciem iniekcji glikokortykosteroidami czy z wykorzystaniem NLPZ-ów [4, 6].
