MPD to diagnoza, która dla wielu osób wydaje się stanowić wyrok. Jednak prężny rozwój medycyny umożliwia nie tylko poprawę sprawności fizycznej do tego stopnia, by chory zaczął samodzielnie jeść, lecz także naukę chodzenia i utrzymywanie równowagi. Jak przebiega rehabilitacja dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym?
Mózgowe porażenie dziecięce jest zespołem zaburzeń ruchu i postawy spowodowanych uszkodzeniem mózgu. Co niezwykle ważne, da się je wykryć już na etapie ciąży lub w okresie rozwoju dziecka. Wśród najważniejszych przyczyn wyróżnia się niedotlenienie podczas porodu lub wczesnego dzieciństwa.
Objawy MPD znacznie różnią się od siebie w zależności od rozległości problemu oraz dotkniętych uszkodzeniem obszarów. Zwykle jednak zauważa się:
Zaburzenia równowagi i koordynacji występują w większości przypadków MPD. Ich nasilenie uzależnione jest od zaawansowania uszkodzeń mózgu. Nie oznacza to jednak całkowitego braku szansy na naukę chodzenia czy korzystania z toalety w przyszłości, czy zakresu samodzielności małego pacjenta. Warto zatem wprowadzić odpowiednie ćwiczenia, mające na celu między innymi usprawnienie codziennego funkcjonowania. Temat ten poruszaliśmy w artykule: „Jak przebiega fizjoterapia zaburzenia równowagi?”.
Chociaż uszkodzenie mózgu w mózgowym porażeniu dziecięcym jest zazwyczaj trwałe to podejście terapeutyczne okazuje się niezwykle pomocne w minimalizowaniu wynikających z niego dolegliwości, a także w budowaniu częściowego lub pełnego potencjału rozwojowego. To istotne z uwagi na stopniowe podwyższanie komfortu i jakości życia nie tylko osoby dotkniętej schorzeniem, lecz także rodziców oraz opiekunów. Słysząc zatem diagnozę, niezwykle istotne jest, aby patrzeć na potencjał i możliwości, które są w zasięgu ręki. Nie należy sugerować się przypadkami innych – usłyszanymi w mediach czy wśród znajomych. Każdy pacjent z MPD powinien mieć indywidualny tok fizjoterapii, która dzięki odpowiedniemu podejściu i ilości poświęconego czasu może efektami prześcignąć wstępne założenia i prognozy.
Właściwe podejście terapeutyczne obejmuje między innymi:
Wiele osób zastanawia się, jak leczyć mózgowe porażenie dziecięce. Fizjoterapia i rehabilitacja odgrywają kluczową rolę w poprawie jakości życia osób z tym schorzeniem. Te metody terapeutyczne maksymalizują funkcje ruchowe, a także zmniejszają trudności związane ograniczeniami w samodzielnym, niezależnym od drugiego człowieka funkcjonowaniu. Nie ma jednak uniwersalnej metody leczenia ani szansy na pełne wyleczenie.
Fizjoterapia w mózgowym porażeniu dziecięcym ukierunkowana jest między innymi na rozwijanie siły mięśniowej, elastyczności i koordynacji ruchowej u dzieci z MPD. Wpływa to korzystnie na zdolność wykonywania kluczowych ruchów, takich jak chodzenie, siedzenie, wstawanie czy trzymanie przedmiotów. Ponadto w przypadku małych pacjentów z ograniczonym zakresem ruchomości stawów specjaliści przeprowadzają dopasowane indywidualnie ćwiczenia dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, niwelujące ten problem.
Ćwiczenia dla osób z porażeniem mózgowym powinny być odpowiednio dopasowane do indywidualnego stanu zdrowia pacjenta z uwzględnieniem chorób towarzyszących, aby poprawić funkcje motoryczne, równowagę i koordynację, jednocześnie minimalizując ryzyko kontuzji. Warto wprowadzić przede wszystkim:
Wiemy już, jak przebiega leczenie mózgowego porażenia dziecięcego. W niektórych przypadkach doskonałym rozwiązaniem, poprawiającym nie tylko sprawność fizyczną, lecz także samopoczucie osoby dotkniętej uszkodzeniem mózgu, okazuje się rehabilitacja w wodzie. Temat ten poruszaliśmy w jednym z poprzednich artykułów „Na czym polega rehabilitacja w wodzie?”.
Rodzice, opiekunowie lub lekarze osoby cierpiącej na MPD, dążą stale do pogłębiania swojej wiedzy na temat możliwości rehabilitacyjnych i wsparcia rozwoju, dlatego ze swojej strony możemy polecić opracowanie stworzone przez profesjonalistów –„Fizjoterapia dla osób z mózgowym porażeniem dziecięcym”. Niniejszy ebook pomoże nie tylko zrozumieć, jak złagodzić objawy nieustępujących zmian w mózgu, będących konsekwencją opisywanego schorzenia, lecz także może urozmaicić formę rehabilitacji ze względu na pokaźną ilość propozycji ćwiczeń. Pozycja będzie przydatnym materiałem dla fizjoterapeutów, studentów kierunków fizjoterapeutycznych, a także rodziców/opiekunów, którzy dopiero co mierzą się z diagnozą pociechy, lub szukają na jej temat najnowszych doniesień.
Warto nadmienić, że pomoc psychologiczna obejmująca całą rodzinę (tj. dziecko i opiekunów), powinna być włączona do fizjoterapii, która wymaga cierpliwości, motywacji i czasu. Dobre nastawienie i stan psychiczny rodziny małego pacjenta będzie zachęcająco wpływać na jego aktywność i postępy, a na dodatek nie dojdzie do momentu „wypalenia emocjonalnego”, które może przyczynić się do zniechęcenia i pesymizmu rodziców. Są oni bowiem filarem swojej pociechy, dzięki któremu będzie w stanie pokonywać obecne i przyszłe trudności.