Postępowanie rehabilitacyjne po przebytym udarze

Rocznie na świecie z powodu udaru mózgu umiera około 4,5 mln ludzi, uznawany jest on za trzecią pod względem częstości przyczynę śmierci i najczęstszą przyczynę inwalidztwa osób po 40 roku życia. Do klinicznych objawów udaru zaliczamy: niedowład lub porażenie połowiczne, połowiczne zaburzenie czucia, zaburzenia mowy o typie afazji, zaburzenia widzenia, zawroty głowy czy zaburzenia połykania.

Dynamiczny rozwój nauk o mózgu i odkrycia dotyczące neuroplastyczności podkreślają rolę rehabilitacji ruchowej w procesie usprawniania pacjenta po przebytym udarze. Plastyczność mózgu to zdolność do trwałej zmiany funkcjonowania neuronów pod wpływem bodźców szerokiego środowiska zewnętrznego. Polega ona na reorganizacji mózgu na poziomie molekularnym, morfologicznym i synaptycznym oraz korowym i funkcjonalnym. Odtwarzanie umiejętności ruchowych poprzez rehabilitację opiera się na procesie pełnego zdrowienia oraz kompensacji.