Leczenie Zespołu Sudecka
Leczenie Zespołu Sudecka charakteryzuje kompleksowość postępowania, obejmująca: farmakoterapię, fizykoterapię, kinezyterapię, a nawet psychoterapię. Postępowanie lecznicze dobierane jest odpowiednio do fazy, w której pacjent się znajduje [4, 22, 23), a przede wszystkim - co powinno być podstawą postępowania leczniczego - do aktualnych objawów chorobowych, które mogą przeplatać się z okresami choroby.
Postępowanie rehabilitacyjne
Postępowanie rehabilitacyjne powinno opierać się na aktualnych objawach choroby i prowadzić do redukcji objawów bólowych oraz poprawy parametrów funkcjonalnych chorej kończyny.
Stosowane zabiegi zależne są od występujących objawów, ich nasilenia oraz odpowiedzi pacjenta na zastosowane leczenie [19].
I okres leczenia
Leczenie w okresie I polega na działaniu przeciwbólowym i przeciwwysiękowym. Metody wykorzystywane w prewencji dopełnia się przez unieruchomienie chorej kończyny, ochłodzenie oraz łagodną fizjoterapię. W razie ostrej aplikuje się kąpiele oziębiające zdrową kończynę, mające za zadanie wykorzystanie efektu reakcji odruchowej. Leczenie farmakologiczne opiera się na podawaniu leków NLPZ (kwas acetylosalicylowy, diklofenak, ketoprofen, meloksykam, ibuprofen, naproksen, indometacyna), a przy stałych bólach leków przeciwbólowych (tramadol). Osłabienie psychiki pacjenta spowodowane istnieniem uciążliwych objawów leczone jest antydepresantami (amitryptylina, doksepina, nortryptylina).
Przy braku poprawy zaleca się podanie opioidów (morfina, kodeina, propoksyfina) [5, 23]. Blokady obwodowe lub zwojowe wykorzystuje się do przerwania patologicznego odruchu układu autonomicznego. Bardzo dobre rezultaty otrzymuje się, stosując lokalną dożylną blokadę, która oparta jest na technice regionalnego znieczulenia dożylnego o nazwie blok Biera. Blokada umożliwia uzyskanie wysokiego stężenia leku w miejscu wystąpienia choroby, nieosiągalnym w zastosowaniu ogólnym. Lek sympatykolityczny (guanetydyna, fentolamina, prylokaina) aplikuje się dożylnie do kończyny, z której wcześniej wyciśnięto krew i włożono pneumatyczną opaskę uciskową. W czasie 20 minut utrzymuje się zaciśniętą opaskę. Blokadę powtarza się 23 razy w tygodniu w serii 34. Guanetydyna jest adrenergicznym blokerem, który zajmuje miejsce magazynowanej neuroadrenaliny w zakończeniach nerwów współczulnych. w konsekwencji otrzymuje się rozszerzenie naczyń krwionośnych (1, 5).
