Rehabilitacja po operacyjnym leczeniu zespołu rzepkowo-udowego

Z publikacji dowiesz się:

• Jak objawiają się dolegliwości zespołu rzepkowo-udowego?
• Kiedy stosuje się artroskopowe podcięcie troczka stawu kolanowego i na czym polega ta operacja?
• Jakie są najczęstsze powikłania pooperacyjne? Jak wygląda program rehabilitacji, w zależności od fazy leczenia?

Minibook posłuży zarówno fizjoterapeutom, jak i pacjentom indywidualnym jako kompleksowe omówienie charakterystyki, diagnostyki, metod leczenia i metod rehabilitacji zespołu stawu rzepkowo-udowego. W publikacji znajdziesz ponadto szczegółowe instrukcje ćwiczeń, z rozpiską na poszczególne tygodnie od przeprowadzenia operacji.

Spis treści:

Rehabilitacja po operacyjnym leczeniu zespołu rzepkowo-udowego 5

Program rehabilitacji 9

Powikłania mogące wystąpić po zabiegu operacyjnym 14

Ćwiczenia rehabilitacyjne zalecane do samodzielnego wykonywania w domu 15

Czas: 5 do 6 tygodni do operacji

Cel: samodzielne radzenie sobie pacjenta z obrzękiem i bólem, wprowadzanie aktywności fizycznych ze stabilizacją czynną rzepki, chodzenie bez ograniczeń. W tej fazie pacjent powinien mieć swój ból pod kontrola, stosując jedynie środki zaopatrzenia ortopedycznego w celu jego zmniejszenia. Nadal można kontynuować zabiegi z poprzedniego okresu, tj. mobilizacja rzepki, stretching, taping do aktywności fizycznych, oraz stosować chłodzenie kolana po sesji terapeutycznej. Jednak głównym zadaniem w tej fazie jest powrót do aktywności sprzed pojawienia się objawów u pacjenta. Ćwiczenia są tu konstruowane ze względu na potrzeby przyszłych sportów i aktywności, do jakich pacjent zamierza powrócić. W trakcie wykonywania ćwiczeń pacjent uczy się kontrolować prawidłową pracę rzepki oraz utrzymywać poprawną liniowość kończyny dolnej. Wskazane są tu ćwiczenia z wykorzystaniem w późniejszym okresie dynamicznych platform stabilograficznych i nierównych podłoży. Nadal uwzględniamy problem bólu i obrzęku przy konstruowaniu ćwiczeń, modyfikując trudność ćwiczenia, tak aby ich nie nasilały, Z czasem jednak zwiększamy trudność wykonywanego ćwiczenia. Poniżej przedstawiono schemat aktywności w łańcuchu zamkniętym, który można stosować u pacjentów po operacji troczków bocznych:

1. Pozycja w wypadzie na nogę operowana. Pacjent wykonuje ugięcie obu kolan w zakresie 0-30° zgięcia, wykonując pracę ekscentryczną mięśnia czworogłowego, oraz powrót do 0, pracując koncentrycznie. Czynność ta jest wykonywana naprzemiennie i płynnie bez fazy zatrzymania. Ważne w tym ćwiczeniu jest kontrolowanie prawidłowej pozycji kończyny operowanej oraz obserwacja timingu (sekwencja ruchów) rzepki.

2. Krzesełko przy ścianie z utrzymaniem przez 1 minutę w różnych kątach zgięcia kolana, trenując wytrzymałość mięśnia czworogłowego. Zwiększenie obciążenia zależne jest od kąta zgięcia kolan, pracujemy w zakresie od 0 do 45° (45° jest najtrudniejsze). Praca wykonywana jest na izometrycznym napięciu mięśnia czworogłowego i pozwala kontrolować pacjentowi prawidłowe ustawienie obu kończyn dolnych. (...)