Urazy oraz zespoły bólowe mięśni pośladkowych. Zespół mięśnia gruszkowatego - sporty siłowe i sylwetkowe

Z publikacji dowiesz się:

• Co wpływa na powstanie zespołu mięśnia gruszkowatego?
• Czym charakteryzuje się diagnostyka zespołu?
• Jakie metody leczenia wyróżniamy?
• Jak postępować w konkretnym przypadku?
• Jakie korzyści wynikają ze stosowania technik narzędziowych?
• Jakie rodzaje terapii możesz zastosować w zespole mięśnia gruszkowatego?
• Jakie ćwiczenia stosować?

Dzięki elektronicznemu formatowi, zawarte w tym minibooku materiały można bez problemu przenosić i wyświetlać na ekranach różnej wielkości. 

Chciałbyś dowiedzieć się więcej? Koniecznie przeczytaj artykuł: Na czym polega terapia punktów spustowych?

Spis treści:

Co to jest mięsień gruszkowaty? 5

Co wpływa na powstanie zespołu mięśnia gruszkowatego? 6

Diagnostyka zespołu mięśnia gruszkowatego 7

Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego 7

Przypadek 8

Diagnostyka 8

Opis testu 9

Postawiona diagnoza 9

Terapia 9

Terapia 1. Rozluźnienie przepony 11

Terapia 2. Technika manualnego uwalniania na mięsień czworoboczny lędźwi 12

Terapia 3. Technika manualnego uwalniania na mięsień biodrowo-lędźwiowy 13

Ćwiczenie 1. Oddech przeponowy jako podstawa stabilizacji centralnej 14

Ćwiczenie 2. Omówienie pracy stopy w ćwiczeniach oraz aktywizacja podeszwy 15

Ćwiczenie 3. „Glute crusher” 16

Ćwiczenie 4. Side plank clam shell (z gumą oporową) 16

Ćwiczenie 5. Przejście z klęku do siadu (praca ekscentryczna) 17

Ćwiczenie 6. Wiosłowanie w pozycji klęku podpartego na ławce (bird dog) 18

Ćwiczenie 7. Copenhagen Adduction 18

Ćwiczenie 8. Rozciąganie mięśnia gruszkowatego (wariant 1) 19

Ćwiczenie 9. Rozciąganie mięśnia Gruszkowatego (wariant 2) 20

CO WPŁYWA NA POWSTANIE ZESPOŁU MIĘŚNIA GRUSZKOWATEGO?

Praktyka pokazuje, że do powstania tego zespołu może dochodzić wskutek nieprawidłowego  funkcjonowania całego kompleksu lędźwiowo-miedniczego. Do patologii może dojść w następstwie wzmożonego napięcia mięśnia gruszkowatego przy dyskopatiach czy hiperlordozie. Szczególnie chcę zwrócić uwagę na tę drugą kwestię. Hiperlordoza oraz przodopochylenie miednicy to obecnie bardzo często spotykana patologia w obrębie kompleksu miedniczno-lędźwiowego. Takie ustawienie  i patologie w obrębie pracy mięśni popularnie podciągane są pod zespół skrzyżowania dolnego i coraz częściej spotykane u populacji ze względu na pasywny tryb życia oraz głównie siedzącą pracę.

Do głównych przyczyn zalicza się:

• urazy pośladka lub biodra prowadzące do nadmiernych napięć;
• przeciążenia wynikające z aktywności fizycznej;
• ciąża;
• długotrwałe siedzenie;
• wzrost masy ciała (np. ciąża) i idąca za tym zmiana środka ciężkości i ustawienia miednicy;
• różnice w długościach kończyn dolnych i idące za tym nieprawidłowości w obszarze miednicy;
• zwiększone napięcia mięśniowe – np. po udarach;
• choroby stawy biodrowego;
• endoprotezoplastykę stawu biodrowego;
• dyskopatię lędźwiową (przepukliny na poziomie przejścia lędźwiowo-krzyżowego
• L4–L5, L5–S1 prowadzące do napięć tego obszaru).